Bu ay #GüvenlikPortalı’nın kapak eseri, Fransız sanatçı Edouard Manet’nin 1868 tarihli eseri İmparator I. Maximilian’ın İnfazı (L’Exécution de Maximilien).
Avusturya İmparatorluğu’nun başındaki Habsburg monarşisinin veliahtı olan ve Belçika prensesi Charlotte ile evli olan Maximilian, 1864’te III. Napolyon’un Meksika’da kurmayı düşündüğü Latin imparatorluğunun başına geçer. Meksika’daki İspanyol aristokrasisi ve Fransız askeri gücünün desteği ile iktidarını devam ettirmeye çalışsa da, iktidarı birkaç şehrin ötesine geçemez. ABD’nin Monroe Doktrini’ni ihlal ettiği gerekçesiyle tanımadığı bu yeni yönetime karşı kırsal kesimde artan bir direniş söz konusu olmuştur. Bu direnişin yerinden ettiği Cumhuriyetçilerin de siyasal baskısı ile büyüyen iç savaş, 1867’de Cumhuriyetçilerin zaferi ile sonuçlanır. Eşi Belçika’ya geri yollansa da Maximilan idam edilir.
Bir cumhuriyetçi olan Manet, etkisinde kaldığı bu olay üzerinde iki yıl çalışarak dört büyük boyutlu tablo üretir. Bu tablolar Boston, Kopenhag, Londra ve en son hali de Almanya/Mannheim’da yer alıyor. Üretimi sırasında özellikle Goya’dan etkilenmiştir. Goya’nın Madrid’de 3 Mayıs 1808 adlı eserindeki gibi infaz sahnesini bir duvarın önünde, yalın ve etkili bir anlatım diliyle aksetmiştir.
Kompozisyonun en sağında son vuruş için silahını hazırlayan askerin ve duvarın üzerinden infazı izleyen kitlenin ilgisizliği ve sakinliği, olayı sıradanlaştırarak gerçek-dışı bir hava katmanın yanında olayın “gereksizliğine” de bir göndermedir. Maximilian olduğu düşünülen şapkalı figürün onurlu bir ifadeyle koruduğu sakinliği ise infaza meydan okur. Tablonun bazı versiyonlarında görünen yukarı kalkmış kılıç, hayvanların kurban ediliş sahnelerini çağrıştırır. Manet yarattığı zamansız ve mekansız ortamda, izleyiciyi anın içine çeker. Havada dağılan duman, generallerden birinin vurulmuş olması, Maximilian’ın hala hayatta oluşu ve son askerin silahını hazırlayışı, olayın o an gerçekleşmekte/sürmekte oluşunu canlandırır ve izleyiciye de o anı hissettirir. Sağ altta, askerin ayağının dibine düşen de izleyicinin gölgesidir, o an orada oluşun bir sembolüdür.
Askerlerin üniformalarının Fransız üniformasına benzetilmesi ve yüzü görünen askerin III. Napolyon’a benzediği şeklindeki yorumlar, aslında bu olaydaki sorumluluğun Fransa’ya ait olduğuna dair bir göndermedir. Manet bu çalışmalarıyla günün siyasi rejimine güçlü bir eleştiri sunmuştur.
***
This month’s cover picture of #SecurityPortal is the artwork of French artist Edouard Manet, dated 1868, The Execution of Emperor Maximilian I (L’Exécution de Maximilien).
Maximilian, the heir of the Habsburg monarchy which was at the head of the Austrian Empire, and who was married to the Belgian princess Charlotte, took over the Latin empire that Napoleon III thought to establish in Mexico in 1864. Although he had tried to maintain his power in Mexico with the support of the Spanish aristocracy and the French military power, his authority could not go beyond a few cities. A rebellion towards the new administration, which was not then recognized by the US government due to the claim that the government was inconsistent with the scope of the Monroe Doctrine, outbroke in the rural areas of the country. The rebellion, worsened by the political pressure of the Republicans that it had previously displaced, turned into a civil war and resulted in the victory of the Republicans in 1867. Unsurprisingly, Maximilian was executed whereas his wife had been sent back to Belgium.
Manet, a Republican, worked on this event for two years and produced four large-scale paintings. These are in Boston, Copenhagen, London, and the last one in Germany/Mannheim. During the painting production process, he was particularly influenced by Goya. He reflected the execution scene in front of a wall with a plain and effective language as in Goya’s work in “Madrid, May 3, 1808”.
On the far right of the composition, there is a soldier who looks indifferent and calm, preparing his gun for the last shot and there is also a crowd watching the execution from above the wall. These figures add an unreal air to the event by making it ordinary, but also a reference to the event being “unjustifiable”. The calmness of the figure with a hat, thought to be Maximilian, with an honorable expression, defies execution. The raised sword that appears in some versions of the painting evokes scenes of animal sacrifice. Manet pulls the audience into the moment and in the timeless and spaceless environment, he creates. The smoke scattered in the air, the shooting of one of the generals, the fact that Maximilian is still alive, and the last soldier preparing his weapon, revive the realization and continuity of the event and make the audience feel that moment. At the bottom right, it is the shadow of the spectator at the foot of the soldier, a symbol of being there at that moment.
The similarity of the soldiers’ uniforms to the French uniform and the comments that the soldier whose visible face resembles Napoleon III is actually a reference that the responsibility in this incident belongs to France. With these works, Manet made a strong criticism of the political regime of that day.