Bu ay #GA_GüvenlikPortalı’nın kapak resmi, İrlandalı sanatçı Sir William Newenham Montague Orpen’in 1919 tarihli #AynalıSalondaBarışİmzası eseri.
Binbaşı Sir William Newenham Montague Orpen, çoğunlukla Londra’da çalışan İrlandalı bir sanatçıydı. Orpen, iyi bir ressam ve özellikle popüler bir portre ressamıydı; ancak en çarpıcı eserlerinin çoğu otoportrelerdi. Birinci Dünya Savaşı sırasında İngiltere tarafından Batı Cephesine gönderilen resmi savaş sanatçılarının en üretkeni olan Orpen, orada sıradan askerlerin, ölülerin ve Alman savaş esirlerinin çizimleri ve eserlerinin yanı sıra, generallerin ve politikacıların portrelerini üretti. Bu eserlerin 138’ini İngiliz hükümetine bağışladı. Bu eserler halen günümüzde İmparatorluk Savaş Müzesi koleksiyonunda sergilenmektedir.
Savaş sona erdiğinde, barış konferansının resmi ressamı olan Orpen, İmparatorluk Savaş Müzesi tarafından Fransa’da kalması ve Paris Barış Konferansı delegelerinin üç büyük grup portresini boyaması için görevlendirdi. Paris Barış Konferansı, muzaffer Müttefik ülkelerin Birinci Dünya Savaşı’nın sonunu çözmelerine, suçu ve mali sorumluluğu paylaştırmalarına ve Almanya’dan tazminat talep etmelerine izin verdi. Ayrıca Milletler Cemiyeti’nin kurulması ve yeni ulus devletlerin yaratılması gibi daha geniş konuları ele aldılar. Karmaşık müzakereler, halkın tazminat talebini Almanya’nın ödeme istekliliği ve kabiliyetiyle eşleştirmeye çalıştı. Grup portresi, Louis XIV tarafından inşa ettirilen Versay Sarayı’ndaki Aynalı Salon’un gösterişli ortamında anlaşma imzalanırken konferansa katılan askerleri, diplomatları ve politikacıları ve onların rollerini tasvir ediyor.
Orpen’in vizyonunda, sahneyi belirleyen, politikacıları bir dipnota indirgeyen faktör, mimarinin savurganlığıdır. Politikacıların sözde düzenli dünyaları, arkalarındaki aynalar tarafından bozulur. Resmedilen bu politikacılar ve diplomatlarda, iki kez sanatçının yansımasını ve daha da önemlisi başka bir izleyicinin yokluğunu görüyoruz. Resmin yukarısında “Le Roy Gouverne par lui meme.” (Kral tek başına yönetir.) cümlesi görülebilir. Bu, Almanya’nın uygulanan cezaları karşılayamayacağını iddia ettiği ve müttefiklerin bir anlaşmaya varamadığı için konferansın bitmek bilmeyen çekişmesine işaret eden bir göndermedir. Ayrıca, Aynalı Salonda Barış İmzası eseri, Birinci Dünya Savaşı ile ilişkili İngiliz kamu sanat komisyonlarının en pahalısı olması açısından da önemlidir.
Orpen, doğuştan yetenekli bir ressamdı ve on üçüncü doğum gününden altı hafta önce Dublin Metropolitan School of Art’a kaydoldu. Kolejde geçirdiği altı yıl boyunca, 1897 ile 1899 yılları arasında Slade Sanat Okulu’nda okumaya gitmeden önce buradaki her büyük ödülü ve ayrıca İngiliz Adaları altın madalyasını kazandı. Slade’de yağlı boya konusunda uzmanlaştı ve farklı boyama teknikleri ve efektleriyle denemeler yapmaya başladı. Orpen, görüntülerin içinde imgeler yaratmak, konularının etrafına sahte çerçeveler ve kolajlar eklemek ve sık sık kendi resimlerindeki diğer sanatçıların eserlerine resimli göndermeler yapmak için eserlerine aynalar eklerdi.
(Bu eser Aleyna Polatdemir tarafından önerilmiştir.)
***
This month’s cover picture of the #GA_SecurityPortal is Irish artist Sir William Newenham Montague Orpen’s 1919 #SignatureofPeaceintheHallofMirrors.
Major Sir William Newenham Montague Orpen was an Irish artist who mostly worked in London. Orpen was a fine painter and especially a popular portrait painter, but many of his most striking paintings were self-portraits. During WWI, Orpen, the most prolific of the official war artists sent by Britain to the Western Front, produced portraits of generals and politicians there, as well as drawings and paintings of ordinary soldiers, the dead, and German prisoners of war. He donated 138 of these works to the British government and these artworks are now exhibited in the collection of the Imperial War Museum.
When the war ended, Orpen, the official painter of the peace conference, was commissioned by the Imperial War Museum to remain in France and paint three large group portraits of the Paris Peace Conference delegates. The Paris Peace Conference allowed the victorious Allied countries to settle the end of the First World War, share the blame and financial responsibility, and demand reparations from Germany. They also discussed broader issues such as the establishment of the League of Nations and the creation of new nation-states. Complex negotiations sought to match the public’s demand for reparations with Germany’s willingness and ability to pay. The group portrait depicts the soldiers, diplomats, and politicians, and their roles, who attended the conference as the deal was signed in the opulent setting of the Hall of Mirrors in the Palace of Versailles, built by Louis XIV.
In Orpen’s vision, the factor that sets the stage and reduces politicians to a footnote is the extravagance of architecture. The so-called orderly worlds of politicians are disrupted by the mirrors behind them. In these illustrated politicians and diplomats, we see twice the reflection of the artist and, more importantly, the absence of another audience. The phrase “Le Roy Gouverne par lui meme.” (The King rules alone.) can be seen above the painting. This is a reference to the endless bickering of the conference as Germany claimed it would not be able to meet the penalties imposed and the Allies were unable to reach an agreement. The Signature of Peace in the Hall of Mirrors is also significant in that it is the most expensive of the British public art commissions associated with the First World War.
Orpen was a naturally gifted painter and enrolled at Dublin Metropolitan School of Art six weeks before his thirteenth birthday. During his six years at college, he won every major award there, as well as the British Isles gold medal, before going to study at the Slade School of Art between 1897 and 1899. At Slade, he specialized in oil painting and began experimenting with different painting techniques and effects. Orpen added mirrors to his paintings to create images within images and to add fake frames and collages around his subjects and often made pictorial references to the work of other artists in his own paintings.
(This artwork is proposed by Aleyna Polatdemir.)
Sources:
https://www.iwm.org.uk/collections/item/object/20780
https://stringfixer.com/tr/Sir_William_Orpen#google_vignette